Słowniczek płytkowy

2022-12-06
Słowniczek płytkowy

Płytki ceramiczne z powodzeniem zdobią ściany i podłogi wnętrz łazienek oraz kuchni. Jednak coraz częściej spotkać je można w pomieszczeniu sypialni czy salonu. Oferta płytkowa aż wręcz kipi od licznych propozycji, które różnią się nie tylko kolorem i wzorem, ale też właściwościami. Informacje techniczne potrafią sporo powiedzieć o ich walorach użytkowych, odporności na uszkodzenia mechaniczne i przeznaczeniu. Przy zakupie płytek sciannych i podłogowych warto wziąć pod uwagę kilka kluczowych parametrów, dzięki czemu posłużą dłużej, zachowując swój pierwotny wygląd. W tym celu powstał słowniczek płytkowy Grupy Mo.

Klasa ścieralności – gdzie zastosować płytki?

Jednym z najważniejszych parametrów jest informacja dotycząca ochrony płytki przed uszkodzeniami mechanicznymi, a dokładnie przed ścieraniem. Odgrywa on kluczową rolę szczególnie w pomieszczeniach intensywnie eksploatowanych i użytku publicznego. Klasę ścieralności oznacza się symbolem PEI. Zgodnie z normą EN 154 istnieją 4 klasy ścieralności, jednak norma ISO 10545-7 przewiduje jeszcze jedną – 5, która jest najwyższa i oznacza, że płytki są najbardziej odporne na uszkodzenia tego typu.

Aby określić klasę ścieralności, producenci wykonują specjalny test. Najpierw powierzchnię płytek poddaje się działaniu specjalnego ścierającego walca, po czym sprawdza się, jak bardzo został starty materiał. Na podstawie klasy ścieralności ocenia się, w jakich pomieszczeniach konkretne płytki można zastosować:

  • Klasa ścieralności 1: to płytki o najmniejszej odporności, sprawdzają się tylko w pomieszczeniach rzadziej użytkowanych, jak np. sypialnia.
  • Klasa ścieralności 2: pomimo że cechują się nieco lepszą odpornością na ścieranie, całkiem dobrze znoszą kontakt z obuwiem z miękką podeszwą, to wciąż poleca się je do pomieszczeń o mniej intensywnej eksploatacji, czyli sypialni i salonu.
  • Klasa ścieralności 3: są to płytki przeznaczone do wszystkich pomieszczeń mieszkalnych, można je układać także w przedpokoju.
  • Klasa ścieralności 4: takie płytki cechują się bardzo dobrą odpornością na ścieranie. Układa się je w pomieszczeniach, w których podłoga jest narażona na intensywną eksploatację. To lepszy wybór do przedpokoju niż płytki klasy 3, np. kolekcja Pietrasanta od Tubądzin.
  • Klasa ścieralności 5: przyznaje się ją produktom o najlepszej odporności na ścieranie. Takie płytki przeznaczone są do pomieszczeń użytku publicznego i na strefę outdoor. Przykładem jest kolekcja Karachi Grey, od Porcelanosa.
  • Antypoślizgowość, czyli wybieramy bezpieczne płytki

    Oprócz parametrów bezpośrednio związanych z trwałością wyróżnia się też takie, które decydują o ich bezpiecznym użytkowaniu. To właśnie antypoślizogowość. Na powierzchni płytek nakładana jest specjalna powłoka, która tworzy mikro bieżniki, zwiększające przyczepność. Ponadto antypoślizgowe płytki mają często wypukłe wzory i wyraźną teksturę. Cechują się ryflami i wklęsłymi liniami.

    Antypoślizgowość płytek oznacza się symbolem R. Wyróżnia się klasy antypoślizgowości od R9 do R13. Im wyższa klasa, tym płytki są bezpieczniejsze. R9 stosuje się na korytarzach i w holach, R10 w pomieszczeniach sanitarnych, magazynowych i w kuchni, R11 będą odpowiednie do warsztatów samochodowych, ale również do kuchni, R12 i R13 przeznaczone są do miejsc publicznych, gdzie wymagana jest największa ochrona podłogi przed poślizgnięciem się. Antypoślizgowość płytek określa się na podstawie stopnia krytycznego kąta poślizgu. Płytki, które nie są antypoślizgowe, mają kąt poślizgu 0-6°, z kolei te oznaczone symbolem R – od 6-10° do ponad 35°.

    Rektyfikacja – płytki idealnie równe

    Płytki poddawane są procesom obróbki, aby nadać im odpowiednie właściwości, ale i wygląd. Jednym z nich jest rektyfikacja, czyli ostatnia faza produkcji polegająca na mechanicznej obróbce krawędzi płytek. Uzyskują one regularne kształty, mają dokładnie kąt 90° i ostro zakończone krawędzie dzięki odpowiedniemu szlifowaniu. Dzięki rektyfikacji wszystkie płytki w paczce są identyczne pod względem wymiaru i mają przy tym taką samą grubość.

    Płytki rektyfikowane są droższe od kalibrowanych, które są cieńsze i mają zaokrąglone krawędzie. Układa się je jednak praktycznie w taki sam sposób. Podstawą jest właściwe przygotowanie podłoża, które musi być równe i gładkie. Wśród niektórych osób istnieje przekonanie, że rektyfikowane płytki nie wymagają fug. Jest jednak zupełnie inaczej – zaleca się wykonanie fug o szerokości minimum 2 mm.

    Ten rodzaj płytki pozwala na wykonanie jednolitych powierzchni. Niewielka fuga i idealne połączenia płytek sprawiają, że całość wygląda bardzo nowocześnie i estetycznie. Rektyfikowane płytki stosuje się we wszystkich pomieszczeniach. Najczęściej jednak wybierane są do łazienek, salonu i przedpokoju.

    Płytki barwione w masie

    To coraz częściej spotykane pojęcie, które występuje przy płytkach wyróżniających się wyższą ceną. Barwienie w masie oznacza, że do masy na początkowym etapie produkcji dodaje się barwnik nadający kolor płytce. Nie znajduje się on więc tylko na powierzchni i tym samym nie jest narażony na blaknięcie i ścieranie. Płytki barwione w masie na długo zachowują swój wygląd. Ponadto na całej powierzchni płytki osiąga się takie samo wybarwienie. Dużą zaletą takiego rozwiązania jest też to, że produkt wyróżnia się wysoką klasą ścieralności. .

    Wybierając płytki, nie należy kierować się tylko ich wyglądem. Z założenia są materiałem przeznaczonym do pokrycia podłóg i ścian, który jest trwały, odporny na uszkodzenia mechaniczne, wodę i ścieranie. Nie wszystkie produkty jednak w takim samym stopniu mogą pochwalić się takimi walorami.

    Pokaż więcej wpisów z Grudzień 2022

    Polecane

    pixel